زرد الو تبرزه ۲ ساله

نهال زردآلو تبرزه، یکی از انواع مقاوم نهال زردآلو می‌باشد. این نهال به دلیل مقاومت بالایی که در برابر سرما دارد، گزینه مناسبی برای کشت در باغات مناطق سردسیر است. میوه آن گرد بوده و گوشتی سفت دارد. به دلیل قرمز بودن رنگ میوه اش، به آن تبرزه قرمز نیز گفته می شود.

زردآلو با نام علمی(prunus armenica ) متعلق به زیرخانواده Prunoideae، خانواده Rosacea زیر جنس Prunophora  و جنس Prunus است. ارتفاع درخت زردآلو تا ۶ متر هم می رسد. زمان گلدهی اوایل بهار می باشد و میوه آن در اواسط تابستان می رسد.

خواص زردآلو :

زردآلو منبع غنی بتاکاروتن(پیش ساز ویتامین A ) است. زردآلو هایی که رنگ نارنجی تیره دارند،حاوی بتاکاروتن بیشتری هستند. بتا کارون موجود در زردآلو از پوست در برابر اشعه ماورای بنفش خورشید محافظت می کند. و باعث جوان شدن پوست می شود.زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامین های گروه B  برای درمان بیماری های عصبی و روحی، بی خوابی، خستگی شدید، گیجی و فراموشی مفید است. میوه و هسته شیرین زرد آلو به علت دارا بودن ویتامین c برای تقویت بدن موثر است. تصفیه کننده خون است. عروق را باز می کند. ملین است. بوی بد دهان را رفع می کند. تب بر است. به علت داشتن کبالت برای کم خونی مفید است. التهاب مفاصل را برطرف می کند. زرد آلو از نظر طب سنتی ایران سرد و تر است.

آمار کشت و کار زردآلو در جهان و ایران :

طبق آمار خوار و بار جهانی در سال ۲۰۱۲، میزان سطح زیر کشت زردآۀو در ایران در سال ۲۰۱۰، ۵۰،۰۰۰ هکتار و میزان تولید آن ۴۰۰،۰۰۰ تن می باشد. این در حالی است که میزان سطح زیر کشت جهانی آن ۴۹۴۷۰۸ هکتار و میزان تولید جهانی آن ۳،۴۶۱،۶۹۷ تن می باشد. ایران یکی از کشورهای مهم تولید کننده و صادر کننده این محصول به شمار میرود. از نظر میزان تولید ترکیه با ۴۷۶،۱۳۲ تن در رتبه اول، ایران با ۴۰۰،۰۰۰ تن در رتبه دوم و ازبکستان با ۳۲۵،۰۰۰ تن در رتبه سوم قرار دارند. از نظر سطح زیر کشت، ترکیه با ۵۹،۸۰۱ هکتار در رتبه اول، ایران با ۵۰،۰۰۰ هکتار در رتبه دوم و ازبکستان با ۴۵،۰۰۰ هکتار در رتبه سوم قرار دارند. ترکیه و ایران به ترتیب اولین و دومین کشورهای تولید کننده زردآلو در جهان هستند.

استان آذربایجان شرقی بزرگترین تولید کننده این میوه بوده و پس از آن استان های سمنان، آذربایجان غربی، تهران، خراسان رضوی، گلستان، چهار محال بختیاری قرار دارند.

ارقام زردآلو:

در انتخاب رقم باید توجه کرد که رقمی انتخاب شود که با شرایط محل سلزگار باشد و همچنین در مقابل آفات و امراض نیز مقاوم باشد. ارقام زردآلو را بر حسب نوع اقلیم و نیزبر اساس نوع مصرف میوه آن، به انواع مختلف تقسیم می کنند. به طور طبیعی ارقامی که در ارتفاعات رشد می کنند با ارقام نقاط کم ارتفاع متفاوت اند. خشک کردن میوه زردالو در نواحی سردسیر خشک، بسیار متداول است و در این مناطق ارقامی را کشت می کنند که میزان قند بالا و مغز هسته شیرینی داشته باشد. در نواحی و ارتفاعات پایین و متوسط، کاشت ارقام تازه خوری ترجیح داده می شود. گونه های زردآلو بر اساس مناطقی که با آب و هوای آنها سلزگارند، طبقه بندی می کنند:

1. گونه Prunus armeniaca را به منظور پایه، تولید میوه و یا اهداف زینتی پرورش می دهند.
2. گونه  P.ansu با آب و هوای مرطوب سازگار است و اغلب محققان آن را زیر گونه armeniaca میدانند. این گونه در شرایط گرم و مرطوب ژاپن رشد کرده و از میوه های آن سرکه و ترشی درست می کنند.
3. گونه های  P.sibirica و  P.manschurica نسبت به سرما خیلی مقاوم هستند و در مدت خواب می توانند سرمای تا منفی ۵۰ درجه سانتی گراد را تحمل کنند. درخت گونه  P.manschurica از  P.sibirica بزرگتر است و در نواحی گرمسیری در اول فصل به گل می نشیند. در سال ۱۸۶۰، از نقطه نظر باغبانی نیز طبقه بندی شده اند که در چهار گروه قرار دادند:

1.  Dasycarpa: میوه قرمز، دانه تلخ و برگ نوک دار بلند
2. Alberga : میوه زرد کوچک، زودرس، دانه تلخ و برگ کوچک
3. Chrisomera :میوه بزرگ زرد رنگ با لکه های قرمز، دانه تلخ و برگ های بزرگ
4.  Marilla  :تقریبا شبیه Chrisomera اما با دانه شیرین

از نظر مصارف نیز زردالو را به دو گروهتقسیم بندی می کنند:

ارقام تازه خوری و ارقام کنسروی

ارقام خارجی زردآلو:

برخی از ارقام خارجی زردالو عبارتند از : کاستل بریت، کتی، فلامینگ گولد، پاترسون،تیلتون، بلن هیم ، آپری گولد، فلاورت کوت، مورپارک، گلدت، تومکوت، گلدریچ، گونسی ماجیار، هارکوت، هارمات، هنگاریان بست، هارگلو، هارلاین، هارو بلوش، هاروی اچ دابلیو، هاروستارچ دابلیو

ارقام ایرانی زردآلو:

در کشور ما بیش از ۹۰ رقم زردآلو موجود است که در مورد نوع رقم آن ها، جهت کاشت بایستی از ایستگاه های تحقیقاتی استعلام شود. از ارقام مهم زردآلوی ایران می توان، شصتی، نصیری، میرزایی، لاسگردی، هردوی، شکرپاره، اردوبار، قربان مراغه، شمسی، قیسی اصفهان، حسینی کریمی، نوری، نخجوان، شماره ۳۵ شاهرود، و قرمز شاهرود را نام برد که بویژه نوع شکرپاره، در اکثر نقاط ایران کشت می گردد. قیسی، نوعی زردآلوی کوچک و نامرغوب است که بیشتر به صورت خشک شده مورد استفاده قرار می گیرد.

به عنوان مثال بر اساس مطالعات انجام شده در استان آذربایجان غربی، نوع ارقام کاشت شده زردآلو در این استان عبارتند از: عسگر آباد، نصیری، مشهد، شکر پاره، اردوباد، زودرس سفید وهفت برادران که تاریخ متورم شدن جوانه در آن ها، اواسط فروردین ماه ، زمان اتمام گلدهی، اواخر فروردین ماه و حداکثر مهلت برداشت آن ها در اواخر تیرماه می باشد.

دما :

زردآلو از لحاظ احتیاجات آب و هوایی شبیه هلو بوده و از درختان مناطق معتدله بشمار می رود و در سرماهای شدید زمستان را نمی تواند تحمل کند. نیاز سرمایی زردآلو کمتر از هلو بوده و برای خاتمه استراحت جوانه ها به ۳۰۰-۹۰۰ ساعت دمای زیر ۷ درجه سانتیگراد نیاز دارد. زمستان های نسبتا سرد و تابستان های گرم و خشک برای رشد و باروری زرد آلو مناسب است. مقاومت زردآلو به سرمای زمستانه در حدود منفی ۲۵ درجه سانتیگراد است. معمولا درخت زردآلو در مناطق سرد و معتدله کاشته می شود و در مقابل کم آبی شدید، گرما و بطور کلی شرایط نامساعد مقاوت چندانی ندارد. با این وجود میتواند در کلیه نقاط کاشته شود. ولی هوای معتدل گرم را بیشتر ترجیح می دهد. در نقاط سردسیر باید این درخت را مقابل آفتاب بکارند و در نواحی گرمسیر از پای دیوارهای رو به شمال نیز میتوان برای کشت آن استفاده نمود.

سرمازدگی بهاره :

درختان زردآلو بیشترین خسارت را از سرمای بهاره متحمل می شوند. زیرا زودتر از سایر درختان میوه(غیر بادام) گل می دهند. در زرد آلو ، دمای بحرانی  برای هر یک از مراحل فنولوژیکی نمو گل، متفاوت است. در جدول زیر درجه حرارت بحرانی برای مراحل نمو جوانه گل زردآلو بر حسب سانتی گراد ذکر شده است.

مرحله گلدهی	حدود ۱۰ درصد خسارت	حدود ۹۰ درصد خسارت
تورم جوانه	۹٫۴-	۱۷٫۷-
شکفتن جوانه	۶٫۶-	۱۷٫۷-
نوک قرمزی	۵٫۵-	۱۲٫۷-
شروع سفید شدن	۴٫۴-	۱۰-
شروع گلدهی	۳٫۸ –	۷٫۲-
تمام گل	۲٫۷ –	۵٫۵-
ریزش گلبرگ ها	۲٫۷-	۴٫۴-
میوه سبز	۲٫۲-	۳٫۸-

تکثیر:

درخت زردآلو را به دو طریق ازدیاد می نمایند. یکی بوسیله هسته که هیچگاه میوه مرغوب نمی دهد و دیگری بوسیله پیوند که در عمل تنها وسیله و طرز تکثیر ارقام مرغوب است.روش معمول پیوند در زردآلو، پیوند شکمی یا پیوند T  می باشد. برای موفقیت پیوند باید قطر پایه حداقل ۶ میلی متر بوده و پوست آن به راحتی از چوب جدا شود. محل پیوند باید ۱۰ تا ۲۵ سانتی متر بالاتر از سطح خاک باشد و عمل پیوند در قسمت صاف پایه صورت گیرد.

خاک:

درخت زردآلو در زمینهای گرم، خشک، آهکی و شنی قابل نفوذ به آب رشد زیاد می کند. و بر عکس در زمینهای رسی و مرطوب نتیجه رضایت بخشی نمیدهد ولی اگر ریشه پایه ای که زردآلو روی آن پیوند شده بتواند در چنین زمین هایی زیست کند(مانند درخت آلوچه) و حرارت خارجی به اندازه باشد که بتواند شرایط بارور شدن این درخت را تامین کند کشت زردآلو ممکن است.

پایه ها:

 پایه قسمت زیر زمینی درخت است که تکثیر آن اهمیت زیادی در بخش تولید میوه دارد. پایه بدلیل اینکه عامل ارتباط رقم پیوندی با زمین برای تامین آب و عناصر غذایی است نقش حیاتی دارد.

پایه هایی که برای پیوند زرد آلو مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:

1. پایه زرد آلو: که از کشت هسته آن بدست آمده است.این نوع پایه در زمین های مرغوب کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. ولی برای زمین های خشک و سنگلاخ یا زمینهایی  که در زیر دارای قطعات سنگ های بزرگ است زردآلو پایه خوبی است. در اینصورت بهتر است در زمین اصلی کاشته شود و پس از رشد کافی روی آن از انواع مرغوب زردآلو پیوند نمایند که نتیجه بهتر خواهد بود. این نوع درخت پیوندی خیلی قوی شده و طول عمر آن بسیار زیاد است.
2. پایه  بادام :تمایل زردآلو به بادام بسیار کم است و مقدار زیادی از پیوندها خشک می شود. ولی آن هایی که مقاومت می نمایند و باقی میمانند بسیار قوی می شوند. پایه بادام در زمینهای خشک و شنی و یا آهکی بسیار مفید است و برای رفع نقیصه عدم تمایل بین بادام و زرد آلو از پایه واسطه که معمولا هلو است استفاده می کنند.

۳٫ پایه هلو :این درخت نیز در زمین های آهکی و گرم پایه خوبی برای پیوند زردآلو است. اگر هسته هلو را در جای اصلی بکارند دوام این درخت پیوند زیاد خواهد بود.

۴٫ پایه آلوچه:تقریبا می توان گفت بهترین پایه برای پیوند زرد آلو آلوچه است ولی باید سعی کرد از انواعی باشد که پاجوش ندهد.

۵٫پایه های رویشی : استفاده از پایه های رویشی در احداث باغ های میوه دنیا به دلیل مزایای آنها در حال حاضر به شدت مورد استفاده قرار میگیرند. این مزایا عبارتند از:

احداث باغ های میوه مدرن و متراکم

همگن بودن باغ و سهولت در انجام عملیات داشت و برداشت

افزایش بهره وری مصرف آب و کاهش هزینه های تولید میوه

کاهش دوره نونهالی و عملکرد در هکتاربیشتر

کاهش عادت سال آوری یا تناوب باردهی در باغ های میوه

افزایش خصوصیات کیفی میوه مانندشکل ، رنگ، و زمان رسیدن

القاء مقاومت یا تحمل به شرایط نا مساعد محیطی و آفات و بیماری ها

پایه رویشی مهم در زردآلو عبارتند از: GF677،GF31، میروبالان ۲۹ c  ، ماریانا ۲۶۲۴

گرده افشانی :

در زردآلو تعداد ارقام خودسازگار بمراتب از ارقام خودناسازگار بیشتر می باشد. بنابراین اکثر ارقام زردآلو خودبارور هستند و نیازی به درخت گرده زا ندارند. چون گرده زا چسبناک است باد در گرده افشانی آن نقشی ندارد و این امر توسط حشرات انجام می شود. بهترین درجه حرارت برای تلقیح گل های زرد آلو ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد. فقط گل هایی که دارای مادگی ۱۴ میلی متر یا بزرگتر هستند، باقی مانده و میوه را تشکیل می دهند.

هرس درخت زردآلو :

برحسب نیاز به هرس، میتوان درختان میوه را به سه گروه تقسیم کرد: گروه اول شامل درختانی مانند مرکبات است که در دوران زندگی خود نیازی به هرس ندارند و بدون آن به طور طبیعی، شکل ویژه خود را پیدا و میوه کافی تولید می کنند. گروه دوم شامل درختانی مثل سیب، گلابی، بادام و گردو است که بایستی در چند سال اول به آنها از طریق هرس، شکل مناسب داد. ولی وقتی رشد کردند و به بار نشستند، هرس را باید به حداقل رساند. گروه سوم شامل میوه هایی مانند هلو، انجیر و انگور است که علاوه بر هرس شکل دهی، در دوران بلوغ نیز باید مرتبا هرس شوند. تا با تولید شاخه های جوان، میزان محصولات آنها افزایش یابد.

هرس زردآلو شبیه به هرس هلو می باشد ولی  معمولا سبک تر صورت می گیرد. وقتی زردآلو سنگین تر هرس شود، میوه درشت تری تولید می کند که تا حدودی سطح باردهی کاهش یافته را جبران می سازد. به دلیل کوتاه بودن عمر اسپورها، سربرداری منظم سالیانه و حذف تعدادی از شاخه ها برای ایجاد شاخه های جدید و اسپورها ضروری است. با توجه به حساسیت زردآلو به سرما بهتر است که هرس پس از سپری شدن خطر سرمای زمستانه انجام گیرد. اکثر میوه های زردآلو در جانب سیخک های دو ساله تشکیل می شوند. و هر سیخک پس از ۳ سال باروری، خشک می شود. بنابراین بایستی با هرس سبک، تولید شاخه های میوه ده جدید را تحریک نمود. هرس شاخه های کوچک ۱۰-۱۵ سانتی متری که پس از سه سال بار دادن خشک شده اند ضرورت دارد. بعد از چند سال وقتی شاخه های بلند و قوی بارده علائم پیری را نشان دادند، باید از بالای محلی که یک شاخه جوان روی آنها سبز شده قطع و شاخه جوان را جایگزین آن نمایند تا باروری درختان در اثر کهنسالی کاهش نیابد. شاخه های خیلی بلند را باید کوتاه و بعضی از آنها را نیز دو سه سال یک مرتبه تنک کرد تا درخت متعادل بشود و میوه آن ریز و نامرغوب نشود.

تنک میوه:

بیشتر درختان میوه بیش از حد توانایی باردهی خود، گل تولید می کنند که همگی این گل ها تبدیل به میوه شوند، درخت ضعیف و میوه ها نامرغوب خواهند شد و ممکن است درخت سال آوری(بار دهی متناوب) شود. به همین دلیل باید بیشتر گل ها و میوه های جوان را حذف کرد. عمل حذف گل ها و میوه های اضافی درختان، تنک کردن نامیده می شود. برخی از درختان میوه مانند آلبالو، گیلاس، بادام، پسته، فندوق، و مرکبات نیازی به تنک شدن ندارن و میتوانند کلیه میوه هایی را که پس از انجام ریزش های طبیعی روی درخت باقی می مانند را رشد بدهند. در برخی دیگر مانند زردآلو و آلو  هرچند اگر تعداد میوه ها کمتر باشد درشت تر خواهند شد، تنک کردن کمک چندانی به این امر نمی کند. بنابراین این گیاهان را نیز تنک نمی کنند. مگر اینکه در زمان گلدهی تنک شیمیایی می کنند. سایر میوه ها به ویژه سیب، گلابی، هلو، خرما و انگور به تنک شدن واکنش مثبت و زیادی نشان می دهند و بنابراین به طور حتم باید تنک شوند. با تنک کردن ارقام میوه درشت متداول سیب و هلو، عملکرد کل در هر درخت کمی کاهش می یابد ولی، ارزش میوه تنک نشده ممکن است از نظر اقتصادی بی ارزش باشد. افزایش نسبت برگ به میوه به وسیله حذف مقداری از میوه ها باعث می شود که میوه های باقی مانده، بزرگتر بشوند، ولی بزرگتر شدن میوه، تناسب مستقیم با افزایش تعداد برگ به میوه را ندارد. این به معنی کاهش محصول ولی بهبود اندازه میوه می باشد. بطور کلی برای ایجاد توازن صحیح بین اندازه میوه و عملکرد، حدود ۲۰ الی ۴۰ برگ برای هر میوه ضروری می باشد.

نیاز آبی:

نیاز آبی درختان زردآلو در روش سنتی بر حسب شرایط اقلیمی منطقه و رقم، ۷ تا ۱۰ هزار متر مکعب برای هر هکتار در سال می باشد، که در آبیاری قطره ای نیاز آبی به حدود ۶-۵ هزار متر مکعب خواهد رسید. در روش های آبیاری سنتی باید به گونه ای عمل نمود که در حین آبیاری آب با طوقه درختان تماس نداشته باشد. برای اطمینان از تامین رطوبت کافی،ذباید خاک را پیش از پژمردگی درخت، به طور کامل خیس نمود. برای جلوگیری از آبیاری بیش از حد، آب اضافی باید زهکشی شود. خشک شدن و مرطوب شدن متناوب خاک، موجب ورود اکسیژن مورد نیاز برای رشد ریشه به خاک می شود. پس از کاشت درخت، آن را به خوبی آبیاری کنید.   لذا آبیاری مکرر درخت تا هنگام استقرار کامل ریشه ها مورد نیاز است. درختان کاشته شده به صورت ریشه لخت را چنانچه خاک محل از نوع لومی یا رسی سنگین باشند، نباید به صورت غرقابی آبیاری نمود. در صورتی که خاک محل از نوع شنی لومی یا رسی خشک باشد، آبیاری باید با پر کردن اطراف درخت انجام شود.آبیاری درختان جوان مهم تر از تغذیه آن ها است. درختان جوان سیستم ریشه ای کوچکی دارند، بنابراین به طور مرتب می بایست آبیاری شوند. به عنوان یک قاعده کلی، در صورتی که درخت تازه کشت شده، دو هفته بدون بارش با حداقل ۲٫۵ سانتی متر مکعب باران را طی کند باید آن را آبیاری نمود.در فصل پاییز درختان جوان به ندرت به آبیاری احتیاج دارند. در طول سال اول، درخت زردآلو باید به میزان یک تا دو اینچ(۳ تا ۵ گالن) به طور هفتگی آبیاری شود. طی ماههای اسفند تا خرداد بهتر است هفته ای دوبار درخت جوان را آبیاری کرد. تکرار آبیاری های اندک موجب تولید سیستم ریشه ای سطحی می گردد. همچنین می تواند باعث توسعه پوسیدگی چوب شود که تنه و ریشه درخت را مورد حمله قرار داده و در نهایت موجب مرگ درخت می شود. افزایش حجم آبیاری و کاهش دفعات آن ارجحیت دارد. درختان را بسته به فصل و شرایط آب و هوایی، هر ۷ تا ۱۵ روز یکبار به طور عمیق آبیاری کنید.

آفات:
درخت زردآلو دچار همان آفات عمومی درختان هسته دار می شود. بنابر این تمام موارد سم پاشی و احتیاطات لازمه را باید انجام داد.

قیمت نهال درخت زردآلوی تبرزه قیزیل گول قاضی جهان

قیمت تولید نهال درخت به چند عامل اصلی بستگی دارد. اولین عامل، نوع درخت است. قیمت برای انواع مختلف درخت متفاوت است. مثلاً نهال درخت سرو از نهال انار گران‌تر است. عامل دوم سن نهال است. هرچه نهال بزرگ‌تر و بالغ‌تر باشد قیمت فروش آن بیشتر است. سومین عامل فصل تولید است. در فصولی مثل اواخر زمستان و اوایل بهار که تقاضا بالاست، قیمت فروش بیشتر است. چهارمین عامل کیفیت نهال است. نهال‌هایی که سالم‌تر و قوی‌تر هستند ارزش بیشتری دارند. پنجمین عامل هزینه‌های تولید است که شامل روش تولید (پایه رویشی یا بذری)، مواد و وسایل موردنیاز، زمین، کارگران و غیره می‌شود. ششمین عامل محل تولید است که قیمت فروش در مناطق شهری بیشتر است. هفتمین و آخرین عامل تقاضاست. هرچه تقاضا بیشتر باشد قیمت فروش نهال هم بالا می‌رود. در نهایت ترکیب این هفت عامل است که مشخص می‌کند قیمت فروش تولید هر نهال درخت چقدر خواهد بود.

روش های خشک کردن زرد آلو در منزل

تهیه برگ زردآلو یا قیسی در خانه به راحتی امکان‌پذیر بوده و هیچگونه سختی ندارد. تنها کافی است مقداری زردآلوی تازه و رسیده را برای این کار تهیه کرده و با روش‌هایی که در ادامه توضیح داده می‌شود اقدام به خشک کردن زردآلو کنید.

وسایل لازم

• ۱ سینی یا سبد توری
• مقداری آبلیمو
• ۱ تکه پارچه توری

روش انجام کار

• ابتدا زردآلو‌ها را به خوبی بشویید.
• سپس آن‌ها را قاچ کرده و هسته‌شان را خارج کنید.
• برای آنکه زردآلو‌ها در آفتاب تغییر رنگ نداده و سیاه نشوند، بهتر است آن‌ها را چند دقیقه در مقداری آبلیموی محلول در آب بخیسانید.
• در ادامه زردآلو‌ها را با کمی فاصله در سبد توری خود بچینید.
• برای آن که زردآلو‌ها از گزند گرد و خاک و یا حشره‌های مزاحم در امان باشند، پارچه‌ای توری بر روی آن‌ها قرار دهید و شب‌ها، آن‌ها را به داخل بیاورید.
• در نهایت سبد را در معرض نور آفتاب قرار داده و هر از گاهی زردآلو‌ها را پشت و رو کنید تا به طور یکدست خشک شوند.

• هنگامی که زردآلو‌ها کاملاً چروکیده شوند می‌توان نتیجه گرفت که به طور کامل خشک شده‌اند و دیگر نیازی به ماندن آن‌ها در آفتاب وجود ندارد.
• به طور معمول زمان مورد نیاز برای خشک کردن زردآلو‌ها بین ۳ تا ۴ روز است.
• برای نگهداری زردآلو‌های خشک شده بهتر است آن‌ها را در یک ظرف دردار و در محیطی خنک نگهداری شوند.

مراحل انجام کار

• ابتدا زردآلو‌ها را به خوبی شسته و آن‌ها را در آبکش بریزید تا آبشان خارج شود.
• سپس زردآلو‌ها را از وسط نصف کرده و هسته آن‌ها را در آورید.
• برگ‌های زرد آلو را با فاصله مناسب در سینی فر بچینید.
• ابتدا فر را روی حرارت کمتر از ۲۰۰ درجه فارنهایت (۹۳ درجه سانتیگراد) گرم کنید. بهترین دما برای خشک کردن زردآلو ۱۷۵ درجه فارنهایت (۷۹ درجه سانتیگراد) است.
• در طول زمان خشک شدن زردآلوها، به طور مرتب آن‌ها را زیر و رو کنید.
• خشک شدن زردآلوها حدودا ۱۲ ساعت طول خواهد کشید. در این مدت، چند مرتبه به آنها سر زده و آنها را بررسی کنید.
• پس از آن که مطمئن شدید زردآلو‌ها خشک شده‌اند، آن‌ها را خارج کرده و بگذارید تا سرد شوند.

• در طول مدت زمان خشک کردن زردآلو با فر باید در فر را نیمه باز بگذارید.
• پس از سرد شدن زردآلو‌های خشک شده آن‌ها را در ظرفی دردار چیده در جای خشک و خنک نگه دارید.

• ابتدا زردآلوها را خوب شسته و آنها را کاملا خشک کنید.
• زردآلوها را از وسط برش داده و هسته‌های‌شان را دربیاورید.
• زردآلوها را روی دستگاه و جدا از هم بچینید. گوشت میوه رو به بالا باشد.
• پس از آن، زردآلوها را در ظروف شیشه‌ای در دار در جای خشک و خنک نگهداری کنید.

• زردآلوها را به تکه‌هایی کوچک تقسیم کرده و آنها را با فاصله درون ظرف مورد نظر خود بچینید.
• مایکروویو را روی قسمت یخ‌زدایی گذاشته و آن را روی ۳۰ دقیقه تنظیم کنید.
• در این مرحله از خشک کردن زردآلو پس از ۳۰ دقیقه، ظرف را درآورده و میوه‌ها را بچرخانید.
• اگر میوه‌ها هنوز کاملا خشک نشده‌اند، آنها را چرخانده و ۵ الی ۱۰ دقیقه دیگر در مایکروویو قرار دهید.

به طور کلی برای خشک کردن زردآلو نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

• زردآلوهای رسیده را برای خشک کردن انتخاب کنید. زردآلوهای نارس پس از خشک شدن، ترش مزه می‌شوند.
• زردآلوهای خشک شده را در ظرفی دربسته ریخته و آن را در محیطی خشک، تاریک و خنک نگهداری کنید.
• برای پیشگیری از قهوه‌ای شدن زردآلوها می‌توانید آنها را در آب لیمو بخیسانید.
• برای طعم‌دار کردن زردآلوها می‌توانید آب، عسل و آب لمیو را با هم ترکیب کرده و پیش از خشک کردن‌ زردآلوها، آنها را چند دقیقه‌ای در این محلول بخیسانید.